Η καθημερινή φωτογραφία
του Παύλου Παυλίδη

Αυτή η φωτογραφία του Παύλου Παυλίδη είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου.  Έτσι δοσμένη, μόνη της, κερδίζει εύκολα τις εντυπώσεις χάρη στον τρόπο που μεταχειρίζεται τη φόρμα και χάρη στις μικρές λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν, κυριολεκτικά σαν πινελιές,  τη σύνθεσή της. Έχοντας όμως εικόνα από τη  συνολική δουλειά του Παυλίδη, βρίσκω πως η φωτογραφία αυτή είναι επίσης και χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου που αυτός αντιλαμβάνεται τη Φωτογραφία συνολικά καθώς και του τρόπου που λειτουργεί ως προς αυτήν. Θέλω να πω ότι ο τρόπος που λειτουργεί ο Παυλίδης υπερβαίνει με ουσιαστικό τρόπο τη δουλειά πολλών φωτογράφων.  Δεν είναι που αντιλαμβάνεται όλο τον κόσμο σαν ένα σύμπαν εικόνων που αποκτά οντότητα μέσα από την προσωπική του ματιά. Όχι. Δεν αρκείται σε αυτό, αν και για τους περισσότερους αυτό ακριβώς είναι επιδίωξη ζωής. Πέρα από αυτό, η δουλειά του Παυλίδη προσκαλεί μέσα από το έργο του τον καθένα και πείθει, ακόμα και ένα άσχετο, να δει τον κόσμο που μας περιβάλλει με φωτογραφική, δηλαδή, ποιητική διάθεση. Μας προσκαλεί και μας βάζει δηλαδή στο παιχνίδι της έμπνευσης! Μας παροτρύνει να αναρωτηθούμε για τους μυστικούς δεσμούς που μεταβάλουν τα πράγματα σε εικόνες και τις εικόνες σε μια διαδικασία γύρω από τη σχέση μας με τον κόσμο.

Οι φωτογραφίες του Παύλου δεν μας δείχνουν πόσο “σπουδαίος μάστορας” είναι. Δεν κάνει εξάλλου καμιά προσπάθεια για κάτι τέτοιο. Ούτε μας αποκαλύπτουν, οι εικόνες του, πόσο πολλά πράγματα ξέρει για τη Φωτογραφία και την τεχνική της. Και σε επίπεδο περιεχομένου, κανένας διδακτισμός δεν προβάλει ούτε και αυθεντία. Τα “σαφάρι” στα οποία μας προσκαλεί, συχνά δεν διασχίζουν παρά την απόσταση από το καθιστικό στην τραπεζαρία. Και όμως, οι εικόνες του μία μία και όλες μαζί, καταφέρνουν να μας μιλάνε για το πόσο σημαντική είναι η τέχνη των φωτογραφικών εικόνων για όλους μας. Επειδή κατά βάση είναι απλή ενώ μας αφορά και μας περιέχει όλους! Τα πράγματα, ο κόσμος κι εμείς έχουμε σχέση: ας την ανακαλύψουμε και ας μιλήσουμε γι’ αυτήν. Η τέχνη των φωτογραφικών εικόνων είναι η τέχνη των εικόνων αυτής της σχέσης.  Πόσο βαθιά όμως πρέπει να σκάψεις για να αναγνωρίσεις αυτή την απλότητα, να την αποδεχθείς και να προσαρμόσεις τη ματιά και τα εκφραστικά σου μέσα σ’ αυτήν; Στην πραγματικότητα πρόκειται για περιπέτεια. Το σημαντικό όμως είναι  πως οι φωτογραφίες του Παυλίδη σε βάζουν στο κλίμα και στον πειρασμό να την αποτολμήσεις και να τη χαρείς…