Η σειρά του Alexey Titarenko  «Η Ασπρόμαυρη μαγεία της Αγίας Πετρούπολης», αφορά στις κρυφές και αθέατες γωνιές της Αγίας Πετρούπολης, της οποίας το αστικό τοπίο αναπαριστά. Εμπνεόμενος από την μουσική του Ντμίτρι Σοστάκοβιτς και τα διηγήματα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, μετέφερε  το όραμα του τελευταίου για τη Ρωσική ψυχή σε κάτι ποιητικό και μερικές φορές δραματικό, στην αγαπημένη του πόλη την Αγία Πετρούπολη.

Πρόκειται για μία από τις πιο διάσημες φωτογραφίες του Alexey Titarenko και αυτή που προσωπικά έχει αποτυπωθεί στην μνήμη μου ως ταυτισμένη με το όνομά του. Είναι μία ονειρική σκηνή που μεταδίδει ταυτόχρονα μελαγχολία και μία ατμόσφαιρα βαριά και μοναχική. Η ανθρώπινη φιγούρα έτσι όπως στέκεται ακίνητη δείχνει να διστάζει να διασχίσει τον άδειο δρόμο, χωρίς κανέναν προφανή λόγο. Το κόντρα φως, σε συνδιασμό με την τεχνική που χρησιμοποίησε ο Alexey Titarenko, δίνουν στη φωτογραφία μιά ατμόσφαιρα η οποία επιτείνει την αίσθηση του απόκοσμου.

Αυτού του είδους την ατμόσφαιρα φαίνεται ότι αποζήτά συχνά ο Alexey Titarenko, ο οποίος, προκειμένου να εικονοποιήσει τη σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, δημιούργησε δυνατές μεταφορές, χρησιμοποιώντας μεγάλους χρόνους έκθεσης όπως και το από πρόθεση κούνημα της μηχανής στη φωτογραφία δρόμου.

Επιπλέον, τα τυπώματα του Titarenko γίνονται με εξαιρετική επιμέλεια στο σκοτεινό θάλαμο. Η λεύκανση και ο τονισμός προσθέτουν βάθος στη γεμάτη λεπτές αποχρώσεις γκρι παλέτα του, κάνοντας το κάθε τύπωμα μια πραγματικά μοναδική απόδοση της εμπειρίας του και διαποτίζουν τη δουλειά του με έναν προσωπικό και προκλητικό εικαστικό χαρακτήρα.

Ο Alexey Titarenko περιγράφει για αυτή τη σειρά:

“Υπάρχουν, αν και δεν μπορείτε να το ξέρετε, περίεργες γωνίες στην Πετρούπολη. Φαίνεται ότι ο ίδιος ήλιος που λάμπει για όλους τους ανθρώπους της Πετρούπολης δεν βλέπει σε εκείνα τα σημεία, αλλά κάποιος άλλος διαφορετικός, νέος, σαν να είναι αποκλειστικά φτιαγμένος για αυτές τις γωνιές, και ρίχνει ένα διαφορετικό φως σε όλα. Σε αυτές τις γωνιές, υπάρχει μια αρκετά διαφορετική ζωή,  σε αντίθεση με τη ζωή που μας περιβάλλει. Ως τέτοια,  υπάρχει ίσως σε κάποιο άγνωστο βασίλειο, αλλά όχι ανάμεσά μας, στη σοβαρή, υπερβολική εποχή μας. Λοιπόν, αυτή η ζωή είναι ένα μίγμα από κάτι καθαρά φανταστικό, φαινομενικά ιδανικό, με κάτι παραπλανητικά πεζό και συνηθισμένο, για να μην πω απίστευτα χυδαίο …”

Ενα μικρό δείγμα της δουλειάς του Titarenko. Για περισσότερες φωτογραφίες και στοιχεία για τον φωτογράφο μπορειτε να επισκεφθείτε το site του